.

Καθώς ζούμε σε ρυθμούς εξετάσεων (στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο κλπ), καταγράφω εδώ κάποια σημεία που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικά και με τα οποία θα ενισχύσουμε το παιδί στην προσπάθειά του- ελπίζω να φανούν χρήσιμα και σε άλλους γονείς:

.

1.Ακούω πολλούς γονείς να μιλούν για το παιδί τους σε α’ πληθυντικό πρόσωπο: “περπατήσαμε, μιλήσαμε, πήγαμε στον παιδικό” κτλ. Η ταύτιση αυτή με το παιδί, ειδικά όταν συνεχίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες, έχει αρνητικό αντίκτυπο στην διαμόρφωση ανεξάρτητης προσωπικότητας.. Όπως λένε οι ειδικοί, στερεί από το παιδί την αυτοπεποίθηση, το κάνει να νιώθει μικρότερο από την ηλικία του και του φορτώνει το άγχος των γονιών.

Το άγχος είναι μεταδοτικό, το γνωρίζουμε… ειδικά από τους γονείς προς το παιδί! Ας το ελέγχουμε, βλέποντας λογικά τα γεγονότα και δεχόμενοι ότι το παιδί μας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, υπεύθυνη και για τις συνέπειές των πράξεών του, καθώς μεγαλώνει.

Ας αφήσουμε το παιδί να πετάξει με τα δικά του φτερά και να σταθεί στα πόδια του!- όταν θα μας χρειαστεί, ας είμαστε κοντά του και ας το συνδράμουμε σε ό,τι μας ζητήσει. Αν χρειαστεί, επιβλέπουμε πολύ διακριτικά την προσπάθειά του, βοηθώντας το να οργανώσει τον χρόνο του και αποτρέποντας γεγονότα που του αποσπούν την προσοχή από την μελέτη.

.

2. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αισθανθεί το παιδί ότι μια αποτυχία του θα απογοητεύσει τους γονείς ή το ευρύτερο συγγενικό περιβάλλον. Όταν αντιληφθεί ότι η επιτυχία είναι μια προσωπική του υπόθεση, πιο εύκολα θα απεμπλακεί από το άγχος και θα ξεδιπλώσει όλο τον δυναμισμό του σε αυτή την προσπάθεια.

.

3. Πώς θα ελέγξουμε το δικό μας άγχος; Αν το “συζητήσουμε” με τον εαυτό μας και τον πείσουμε ότι από τις εξετάσεις αυτές δεν κρίνεται το μέλλον του παιδιού . Ούτε θα το χαρακτηρίζει για πάντα μια πιθανή αποτυχία ή επιτυχία του. Εξετάσεις θα κληθεί να δώσει πολλές φορές στην ζωή του, μεγαλύτερη σημασία και βάρος ας δοθεί στην έννοια της αγωνιστικότητας, της εργατικότητας και στην συνειδητοποίηση του νοήματος της εξέτασης, όχι μόνο στον βαθμό.

.

4.Αποφεύγουμε να μιλούμε συνεχώς για βαθμούς και με τίποτα δεν συγκρίνουμε το παιδί μας με συμμαθητές. Η άμιλλα είναι ευγενές συναίσθημα, αλλά η βαθμοθηρία όχι… Εξάλλου, συμβαίνει συχνά άριστοι μαθητές να μην είναι τόσο επιτυχημένοι στην επαγγελματική τους αποκατάσταση και πορεία, όσο κάποιοι άλλοι που είναι πιο “ανοιχτόμυαλοι” και έχουν ευρύτερο πνεύμα.

.

5. Διασφαλίζουμε ένα ήρεμο περιβάλλον για την μελέτη του, χωρίς πολλούς περισπασμούς. Φροντίζουμε ιδιαίτερα για την διατροφή του αυτές τις απαιτητικές μέρες. Η ήρεμη οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι ό,τι καλύτερο για την προετοιμασία του.

.

Καλή επιτυχία, με ηρεμία!

Αλεξάνδρα Χοροζίδου

Mother’s Coach

Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης για Μητέρες